5 rzeczy, na które musisz zwrócić uwagę przed podpisaniem kontraktu zawodniczego

Dzisiejszy artykuł poświęcony będzie kontraktom zawodniczym. Wymieniłem w nim pięć istotnych elementów, na które należy zwrócić uwagę przed podpisaniem takich umów. Cel jest prosty – ograniczenie ryzyka i zabezpieczenie swoich interesów już na etapie negocjacji. Dlatego też wpis ten kieruję w szczególności do zawodniczek i zawodników oraz agentów i pośredników transakcyjnych reprezentujących ich interesy.

SPIS TREŚCI:

1. Wersja językowa kontraktu zawodniczego
2. Zasady nakładania kar i przyznawania premii oraz nagród w klubie sportowym
3. Możliwości jednostronnego rozwiązania kontraktu zawodniczego
4. Jednostronne lub automatyczne przedłużenie okresu obowiązywania kontraktu
5. Klubowe ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w sporcie
6. Pomoc prawna

1. WERSJA JĘZYKOWA KONTRAKTU ZAWODNICZEGO

Pierwszym elementem, na który chciałbym zwrócić uwagę, jest język kontraktów zawieranych z cudzoziemcami, którzy nie znają oficjalnego języka używanego w danym klubie. Opisywana sytuacja może dotyczyć cudzoziemców, występujących w polskich klubach oraz polskich zawodników i zawodniczek występujących poza granicami naszego kraju.

Niejednokrotnie analizowałem kontrakty lub aneksy sporządzone w jednej wersji językowej, nieznanej zawodnikowi. W praktyce uniemożliwiało mu to dokładne zapoznanie się z treścią podpisywanych dokumentów.

W tym momencie warto podkreślić, że przepisy niektórych federacji sportowych wprowadzają obowiązek zawarcia dwujęzycznego kontraktu w razie zawierania go z zawodnikiem, który nie używa języka polskiego. Przykładem może być Polski Związek Piłki Nożnej:

Art. 6 uchwały nr III/54 z dnia 27 marca 2015 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej – Minimalne Wymagania dla standardowych kontraktów zawodników w sektorze zawodowej piłki nożnej: 3. Kontrakt musi ponadto zawierać: e. wskazanie innego poza językiem polskim, języka obcego stosowanego przy czynnościach prawnych oraz wymianie informacji pomiędzy Klubem a Zawodnikiem nie władającym językiem polskim, przy czym w takim wypadku Kontrakt musi być dwujęzyczny i określać która wersja językowa Kontraktu jest wiążąca na wypadek rozbieżności w treści;

Brak spełnienia tego obowiązku nie skutkuje jednak automatycznie nieważnością umowy. Może mieć natomiast wpływ na treść wyroku w razie powstania sporu pomiędzy klubem i zawodnikiem.

Mniej korzystnie przedstawia się linia orzecznicza organów FIFA, rozpatrujących międzynarodowe spory, w których zawodnik powoływał się na brak znajomości języka podpisywanego dokumentu. W decyzji 24 czerwca 2019 r. Izba ds. Rozwiązywania Sporów FIFA (Dispute Resolution Chamber) stwierdziła między innymi, że:

Decyzja Izby ds. Rozwiązywania Sporów FIFA z 24 czerwca 2019 r. W odniesieniu do zarzutu gracza, że ​​umowa była w języku hiszpańskim, którego on nie rozumie, Izba uznała za stosowne podkreślić, że w zgodnie z utrwalonym orzecznictwem DRC, strona podpisująca dokument mający znaczenie prawne, bez znajomości jego dokładnej treści, co do zasady robi to na własną odpowiedzialność.

Tak samo przedstawia się linia orzecznicza Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu w Lozannie. Przykładem może być wyrok z 22 sierpnia 2014 r.

Wyrok z 22 sierpnia 2014 r. CAS 2013/A/3375 KSC Lokeren v. Omer Golan & Maccabi Petach Tikva FC & CAS 2013/A/3376 Omer Golan & Maccabi Petach Tikva FC v. KSC Lokeren Panel zwraca w szczególności uwagę, że zarówno umowa transferowa jak i kontrakt zawodnika wyraźnie przewidywały możliwość jednostronnego przedłużenia obowiązywania kontraktu przez Lokeren, i chociaż Panel przyjmuje, że zawodnik nie znał języków, w których sporządzono dokumenty, to uznaje się, że strona podpisując dokument mający znaczenie prawne, co do zasady czyni to na własną odpowiedzialność i ponosi ewentualne konsekwencje wynikające z realizacji postanowień dokumentów.

Nie podpisuj zatem dokumentów, których treści nie rozumiesz. Jeżeli reprezentujesz interesy zawodniczki lub zawodnika, zwracaj im uwagę, by konsultowali z Tobą wszelkie dokumenty przedstawiane im w obcym języku.

2. ZASADY NAKŁADANIA KAR I PRZYZNAWANIA PREMII ORAZ NAGRÓD W KLUBIE SPORTOWYM

O ile podczas negocjacji strony bardzo szczegółowo analizują warunki zawieranych kontraktów, tak bardzo często całkowicie pomijane są wewnętrzne regulaminy klubowe. To duży błąd. To właśnie te dokumenty zawierają często postanowienia dotyczące zasad przyznawania nagród i nakładania kar przez kluby.

W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na zasady prowadzenia klubowych postępowań dyscyplinarnych. W niektórych sportach kwestie te zostały uregulowane w przepisach wewnętrznych polskich związków sportowych, a w innych zaś zasady nakładania kar zostały pozostawione do dyspozycji stron w ramach swobody umów. Tym bardziej musisz wtedy zadbać o swoje interesy, by nie narażać się między innymi na bezzasadne i nieproporcjonalnie wysokie kary finansowe.

Kary dla piłkarzy w klubowych postępowaniach dyscyplinarnych – analiza przepisów PZPN

Zwróć również uwagę na zasady przyznawania premii i wynagrodzenia dodatkowego. Najlepiej, by kwestie te zostały określone w samym kontrakcie, zaś premie były przyznawane w oparciu o obiektywne kryteria jak: udział w meczu, określona liczba minut w sezonie, liczba strzelonych bramek lub zdobytych punktów. Jeżeli nie jest możliwe ujęcie tych kwestii w umowie, powinny zostać one określone w klubowym regulaminie premii lub nagród.

Pamiętaj, że to właśnie etap negocjowania kontraktu jest najlepszym momentem na zabezpieczenie swoich interesów poprzez uregulowanie zasad wypłaty wynagrodzenia dodatkowego. Po podpisaniu umowy temat premii jest często odkładany na nieokreślone „później”. Po drodze może okazać się, że zmieniły się władze w klubie lub relacje z osobami decyzyjnymi pogorszyły się. Wówczas ustne ustalenia mogą już nie być wiążące.

3. MOŻLIWOŚCI JEDNOSTRONNEGO ROZWIĄZANIA KONTRAKTU ZAWODNICZEGO

W zdecydowanej większości przypadków kontrakty zawodnicze uznawane są za tzw. umowy o świadczenie usług sportowych, do których stosuje się przepisy regulujące umowy zlecenia. Umowy te bazują na wzajemnym zaufaniu (przynajmniej w teorii), wobec czego przyjmuje się, że w razie rozwiązania kontraktu przez którąś ze stron bez ważnego powodu, powinna ona naprawić szkodę, którą poniósł pokrzywdzony kontrahent.

Dlatego to w interesie zawodniczki lub zawodnika oraz klubu jest wskazanie okoliczności, które będą uzasadniały wcześniejsze rozwiązanie kontraktu. Mogą być to sytuacje zawinione przez strony (zaległości w wypłacie wynagrodzenia, naruszenie przepisów antydopingowych) lub okoliczności niezawinione (spadek do niższej klasy rozgrywkowej, brak rozegrania wymaganej liczby meczów).

Jeżeli zatem obawiasz się, że klub nie będzie w terminie wypłacać należnego Ci wynagrodzenia, zabezpiecz swoje interesy już na etapie negocjacji treści umowy – wprowadź klauzulę o rozwiązaniu umowy w przypadku pojawienia się zaległości finansowych. Jeżeli masz wątpliwości co do poziomu dyscypliny zawodnika, umieść przepis umożliwiający rozwiązanie umowy w razie opuszczenia określonej liczby treningów.

Pamiętaj również, że regulacje niektórych federacji sportowych zawierają ograniczenia co do możliwości jednostronnego rozwiązania kontraktu. Takim przepisem jest między innymi artykuł 8 uchwały nr III/54 z dnia 27 marca 2015 roku Zarządu PZPN – Minimalne Wymagania dla standardowych kontraktów zawodników w sektorze zawodowej piłki nożnej. Zawarte są w nim jedyne okoliczności uzasadniające:

• rozwiązanie umowy przez zawodnika z winy klubu (np. zaległości w wypłacie wynagrodzenia),
• rozwiązanie umowy przez klub z winy zawodnika (np. udział w zakładach bukmacherskich dotyczących rozgrywek piłkarskich),
• rozwiązanie umowy przez klub bez winy zawodnika (np. spadek klubu do niższej klasy rozgrywkowej na skutek rywalizacji sportowej).

Szczegółowe zasady dotyczące jednostronnego rozwiązywania kontraktów piłkarskich z winy klubu znajdziesz w moim innym wpisie na portalu (LINK).

4. JEDNOSTRONNE LUB AUTOMATYCZNE PRZEDŁUŻENIE OBOWIĄZYWANIA KONTRAKTU ZAWODNICZEGO

W umowie mogą zostać również określone wydarzenia, których wystąpienie spowoduje przedłużenie obowiązywania kontraktu. Mogą być związane z działaniami samej zawodniczki lub zawodnika (rozegranie określonej liczby minut, zdobycie określonej liczby punktów lub goli) lub osiągnięciami klubu (awans do wyższej klasy rozgrywkowej). Również w tej sytuacji przedłużenie okresu obowiązywania umowy może nastąpić automatycznie albo poprzez złożenie oświadczenia przez zawodnika lub klub sportowy. W wielu przypadkach w umowach wprowadzane są klauzule określające termin, do którego można uaktywnić opcję przedłużenia umowy.

Wprowadzając opcje jednostronnego przedłużenia umowy warto mieć na uwadze kryteria przedstawiane w orzecznictwie Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu w Lozannie, między innymi:

1. Maksymalna długość umowy, z uwzględnieniem opcji jej przedłużenia, nie powinna być nadmierna (w sprawach piłkarskich okres ten wynosił 5 lat).
2. Skorzystanie z opcji przedłużenia kontraktu powinno nastąpić w akceptowalnym terminie przed datą wygaśnięcia obowiązującej umowy.
3. Wynagrodzenie w przedłużonym okresie obowiązywania umowy powinno zostać przedstawione już w pierwotnej wersji kontraktu.
4. Opcja przedłużenia powinna być jasno sformułowana w pierwotnie zawartym kontrakcie.
5. Okres przedłużenia powinien być proporcjonalny do podstawowego okresu obowiązywania umowy.

Również w tym przypadku musisz pamiętać, że przepisy niektórych federacji sportowych mogą wprowadzać ograniczenia korzystania z opcji jednostronnego przedłużania kontraktów. Przykładem może być Polski Związek Piłki Nożnej, który w artykule 7 przywoływanej już wcześniej uchwały nr III/54 z dnia 27 marca 2015 roku określił warunki opcji korzystania z opcji jednostronnego przedłużenia umowy przez klub sportowy.

5. KLUBOWE UBEZPIECZENIE NNW

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o sporcie: zawodnicy biorący udział w ramach współzawodnictwa organizowanego przez polski związek sportowy podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków w danym sporcie. Obowiązek ubezpieczenia spoczywa na klubie sportowym oraz polskim związku sportowym (w przypadku zawodnika kadry narodowej).

Art. 38 ustawy o sporcie z 25 czerwca 2010 roku: 1.Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski związek sportowy oraz zawodnik kadry narodowej podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków w uprawianym sporcie. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa na klubie sportowym będącym członkiem polskiego związku sportowego, a w przypadku zawodnika kadry narodowej – na polskim związku sportowym

Wyżej wskazany przepis ustawy o sporcie nie określa jednak ani minimalnego zakresu ubezpieczenia, ani też minimalnej sumy ubezpieczenia. Bardzo często dochodzi do sytuacji, w których kluby wprawdzie ubezpieczają swoich zawodników, spełniając w ten sposób ustawowy wymóg, lecz zabezpieczenie graczy ma jedynie charakter pozorny. Zakres ubezpieczenia może być znacznie ograniczony jedynie do najpoważniejszych kontuzji, a kwota ubezpieczenia może nie pokryć kosztów leczenia.

W interesie sportowców jest zatem, by zapoznali się z warunkami umowy ubezpieczenia gwarantowanej im przez klub. Nie uważam oczywiście, że w każdym przypadku będzie możliwa zmiana warunków ubezpieczeniowych. Istotne jest jednak, by znać swoją sytuację prawną. W razie potrzeby możesz rozważyć rozszerzenie zakresu ubezpieczenia poprzez wykupienie dodatkowej, indywidualnej polisy.

Pamiętaj również, że klub zapraszający sportowca na testy, nie ma obowiązku ubezpieczenia go od następstw nieszczęśliwych wypadków. To w interesie zawodniczki lub zawodnika jest zatem wykupienie indywidualnej polisy na czas rozgrywania meczów kontrolnych.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 5 lutego 2013 roku, I ACa 5/13 Chybione jest stanowisko powoda, że poprzez udział w meczu sparingowym reprezentował on klub (…), co rodziło obowiązek prawny ubezpieczenia go przez pozwanego. Jest to twierdzenie całkowicie dowolne. Poprzez udział powoda w meczu sparingowym, rozgrywanym na warunkach opisanych wyżej, nie doszło do zawiązania jakiegokolwiek stosunku prawnego między stronami, który uzasadniałby odpowiedzialność pozwanego za szkodę powoda. (…) Na klubie testującym zawodnika nie spoczywa obowiązek ubezpieczenia testowanego kandydata, choć może on dobrowolnie takiego ubezpieczenia dokonać.

We wpisie omówiłem najistotniejsze rzeczy, o których musisz pamiętać zawierając umowę z klubem.

Jeżeli dodatkowo potrzebujesz pomocy prawnej, możesz skorzystać z moich usług. Mogę pomóc Ci między innymi udzielając konsultacji prawnej, wspierając w negocjacjach dotyczących treści kontraktu lub w ewentualnych sporach sądowych lub przed organami polskich i zagranicznych federacji sportowych.

Potrzebujesz pomocy prawnej w sporze siatkarskim? Skontaktuj się ze mną

Telefon: +48 796 922 239
E-mail: maciej.broda@kontraktsportowy.pl

Możesz również skorzystać z poniższego formularza kontaktowego